سرمقاله روزنامه آفتاب یزد ، سه شنبه

·  سرمقاله روزنامه آفتاب یزد                

¹مهرورزی ؛ چرا فقط با خارجی‌ها؟! - ? مجتبی واحدی

þ  از آغاز فعالیت‌های مرتبط با انتخابات ریاست جمهوری سال 84، تیم تبلیغاتی محمود احمدی‌نژاد به دنبال اثبات این نکته بودند که پیروزی او، موجب تحولات عمیق و نوآوری‌های بی‌سابقه در عرصه مدیریت کشور خـواهـد شـد. بـر همین اساس، بخشی از تبلیغات احمدی‌نژاد و تیم او بر اموری متمرکز شد که پیش از آن، مـورد توجه سایر کاندیداها نبود. انتقاد کم سابقه از مدیریت‌های گذشته و ادعای علنی در خصوص نفوذ مافیاهای گوناگون در عرصه‌های سیاسی و مدیریتی، وعــده‌هـای عـامـه پسنـد از قبیـل آوردن پـول نفـت بر سر سفره‌های مردم و انتقاد از کسانی که به خاطر نوع پوشش و آرایش جوانان، مزاحمت‌هایی برای آنها فراهم می‌کنند از نوآوری‌های تبلیغاتی تیم احمدی نژاد بود که نمی‌توان تأثیر آن بر نحوه تقسیم آرا میان کاندیداها را نادیده گرفت.

پس از انتخابات نیز مردمدر مقـاطـع مختلـف، شـاهـد روش‌های ابتکاری و بی‌سابقه مدیریتی بودند که از مرحله معرفی وزیران به مجلس آغاز شد و همچنان ادامه دارد.

امروز با گذشت بیش از دو سوم از دوره مسئولیت دولت نهم، قضاوت در این مورد که روش‌های بدیع این دولت، چه دستاوردهای مثبت و پیامدهای منفی برای مردم داشته است، چندان مشکل نیست. اما آنـچـه مـوجـب نـگـرانـی‌اسـت نهادینه شدن برخی اقدامات و اظهارات می‌باشد که تأثیر آن تنها به دوره مسئولیت چهارساله دکتر احمدی‌نژاد و همکاران او محدود نخواهد شد.

الـبـته برای این اقدامات نگرانی‌ساز، می‌توان نـمـونـه‌هـای مـتـعـددی در عـرصـه‌هـای گـونـاگـون اقتصادی، سیاسی و مدیریتی ارائه نمود اما در میان همــه نمـونـه‌هـا، نحـوه مواجهه با بلندپروازی‌ها و حق‌کشی‌های ضد ایرانی برخی کشورها– به ویژه همسایگان ایران – بیش از همه نگران کننده است که می‌توان همه آنها را ناشی از مهرورزی‌های ویژه دولت نهم دانست.

در نخستین روزهای سال گذشته، بدرقه بی‌نظیر دریـانـوردان متجـاوز انگلیسـی تـوسط عـالـی‌تـرین مقـام‌هـای ایـرانی نشان داد روشی جدید در حوزه دیپلماسی خارجی ایران در حال تجربه شدن است. پـس از آن، در هنگـام بـرگـزاری کنفـرانـس سـران کشورهای حاشیه خزر، برخی سران تازه به دوران رسیده آن کشورها، ادعاهایی در مورد قراردادهایدو جانبه ایران با شوروی مطرح کردند که مفهومی جز نادیده گرفتن بخشی از حقوق ایران نداشت. اصرار بر مهرورزی در برابر سایر کشورها، در این موضوع نیز خود را نشـان داد و نـه تنهـا مقـام‌هـای ایـرانـی بـه مـدعیانطمع ورز، پاسخی ندادند بلکه به جای روی ترش کردن بـرای میهمانان پرمدعا، بعضی از صاحب‌خانه‌ها به خاطر دفاع از سهم 50 درصدی ایران در خزر، مورد حمله قرار گرفتند و حتی لقب <دشمنان ملت ایران> به آنها داده شد! اندکی بعد، عالی‌ترین مقام اجرایی، منتقدان سفر خود به کنفرانس دوحه را به تنگ نظری متهم کرد و برخلاف دیدگاه بسیاری از منتقدان، سفر خود را بسیار مفید دانست. او حتی در اظهار نظری عجیب، بیانیه پایانی کنفرانس را بسیار مثبت خواند در حالی که در همان بیانیه، به صراحت از <تجاوزگری ایران به جزایر سه گانه> !! انتقاد شده بود.

قاعدتا سناریونویسان سیاست خارجی در دولت نهم، برای همه اقدامات و اظهارات خود توجیهاتی دارند که لزوم کاهش تنش ها و جلب دوستی‌ها می‌تواند مهم ترین آن توجیهات باشد. لابد در سال 87 هم بر همان اساس، همراهی ناجوانمردانه سران دولت عراق با ادعاهای مضحک در خصوص جزایر سه گانه ایران تنها با این واکنش مواجه می شود که < از دوستان عراقی خود گلایه کردیم. > ‌ ‌

همچنین به جای انتقاد شدید از پوتین به خاطر خوش رقصی روز آخر ریاست خود و امضای فرمان تـحـریم ایـران، سـخنگوی وزارت خارجه به توجیه موضوع می پردازد که <این اقدام، پیامد طبیعی صدور قطعنامه شورای امنیت بوده‌است.> از سوی‌دیگر علیرغم اوج گیری ادعاهای ضد ایرانی دولتمردان مصری، دیپلمات برجسته ایرانی تنها به ذکر این نکته اکتفا می کند که <بین دو کشور، موضوعاتی وجود دارد که قابل حل است.> قبل از این مساله هم، سفیر ایران به توجیه راهزنی مقامهای آذربایجان پرداخته بود که <تـوقیـف محمـولـه سـوخـت نیروگاه بوشهر، انگیزه سیاسی ندارد.>

مسئولان دولت نهم، لابد به خود حق می دهند کـه هـمـچـنـان در بـرابـر دشمنی ها و خواسته‌های غیرقانونی برخی کشورها، مهرورزی خود را به نمایش بگذارند. اما آنها باید توضیح دهند که چرا در داخل کشور و در برابر اعمال اختیارات قانونی سایر نهادها و قوا، بی صبری به خرج می دهند؟ دولتی که در مواجهه با بسیاری از < بی مهری> های خارجی، مهرورزی خود را به نمایش می گذارد، آیا حق دارد در برابر اقدامات داخلی تا این حد، بی مهری کند؟ این بی‌مهری را مـی‌تـوان در متـن استعفـانـامـه دکتـر الهـام و پاسخ رئیس جمهور به او مشاهده کرد. راستی عوامل <فشار و بی انـصـافـی> و نـیـز قدرت طلبان خودخواه که در نامه احـمـدی‌نـژاد بـه آنـها اشاره شده است چه کسانی هستند؟ آیا این افراد، حتی به اندازه سران روسیه، مصر، عراق و آذربایجان، لیاقت برخورداری از مهرورزی دولت نهم را نداشتند!؟