سرمقاله روزنامه مردم سالاری - شنبه

' سرمقاله روزنامه مردم سالاری

× تعامل بین اکثریت و اقلیت مجلس هشتم?-  حشمت الله فلاحت پیشه

ž   در حالی که فردا آخرین روز فعالیت مجلس هفتم است ، شاید بیش از هر نکته ای نقد عملکرد چهارساله این مجلس مورد توجه قرار گیرد تا برای نمایندگان مجلس هشتم نیز راه گشا باشد. در واقع « در راس امور بودن مجلس » ناشی از قانون اساسی است  چرا که علا وه بر قانون گذاری، نظارت نیز برعهده مجلس گذاشته شده و دولت صرفا مجری قوانین است. معتقدم هیات رئیسه مجلس هفتم شانیت مجلس را رعایت نکرد، در حالی که حفظ شانیت مجلس برعهده هیات رئیسه است و متاسفانه هیات رئیسه مجلس هفتم سعی کرد مصلحت گرایی را بر قانون گرایی حاکم کند.

به دلیل آنکه هر مجلسی با دو دولت کار می کند به اعتقاد من باید عملکرد مجلس هفتم در نوع همکاری آن با دولت هشتم (خاتمی) و دولت نهم (احمدی نژاد) را  مورد بررسی قرار داد.
متاسفانه مجلس هفتم پس از پایان دولت خاتمی در نیمه راه با تغییر 180 درجه ای در استراتژی مواجه شد.
یکی دیگر از نقاط ضعف مجلس هفتم، بحث تثبیت قیمت ها بود که هرچند با هدف جلوگیری از افزایش قیمت ها انجام شد اما به دلیل آنکه مطالعه کارشناسی و دقیقی انجام نشده بود به نتایجی که مورد نیاز بود نرسید.
در بعد نظارتی نیز، با توجه به اینکه مجلس هفتم در تحقیق و تفحص ها، آماری بی سابقه و چشمگیر دارد اما به دلیل آنکه بیشتر آنها ناشی از عملکرد شخصی و مربوط به حوزه های خاص بود نه کلا ن، تاثیر چندانی نداشت.
استفاده بی رویه از صندوق ذخیره ارزی از دیگر نقاط ضعف مجلس هفتم بود که به نظر می رسد مجلس هشتم باید تلا ش کند آینده این برداشت ها را مورد توجه جدی قرار دهد.
به مجلس هشتم توصیه می کنم موارد ذیل را که در مجلس هفتم مغفول ماند مدنظر قرار دهند: 1- مجلس باید به مباحثی مبنی بر مقصریابی پایان دهد.
مردم منتظر شناخت مقصر در مباحث اقتصادی و سیاسی نیستند بلکه سوال آنها این است که چه کسی می تواند منجی و مدیر باشد. اگر در جامعه نقصی وجود دارد هم دولت و هم مجلس مقصر هستند به همین دلیل متهم کردن این دو نهاد از سوی یکدیگر ناشی از ضعف متقابل است، پس به جای مقصریابی  باید به فکر حل مشکلا ت مردم بود.
2- باید احترام متقابل در مباحث کلا ن و خرد میان مدیران اجرایی و نمایندگان حفظ شود.
3- باید تعامل بین اکثریت و اقلیت بیشتر شود چرا که این دو فراکسیون در مجلس نه تنها یک واقعیت اساسی است بلکه تعامل میان آنها می تواند برای نیازهای اساسی جامعه در سطوح کلا ن مفید باشد.
به هر حال بررسی و نقد عملکرد مجلس هفتم به عنوان مجلس اصولگرایی که برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلا می ایران با یک دولت اصولگرا همکار شد بسیار ضروری است اگر چه مجلس هفتم خدمات شایان توجهی در رابطه با قانون مدیریت خدمات کشوری انجام داد و یک یادگاری برای کارکنان دولت گذاشت اما نتوانست از پتانسیل تعامل با قوا به صورت کامل بهره ببرد.